داستان بیت تورنت قسمت دوم
قسمت اول بیت تورنت را در اینجا بخوانید.
تولد بیت تورنت
برام در آپریل سال ۲۰۰۱ نسخه اولیه این پروتکل (بیت تورنت) را ایجاد کرد و در جولای همان سال این پروتکل را به صورت عمومی عرضه کرد. از همان سال به بعد کلاینت های متعددی برای این پروتکل برای سیستم های عامل مختلف در دسترس می باشد.
در سال ۲۰۰۶ تنها پنج سال پس از معرفی این پروتکل هفتاد درصد از ترافیک کل اینترنت را به خودش اختصاص داد. اما در سال های بعد با رشد سرویس های ارایه دهنده ویدیوی اینترنتی سهم این پروتکل کمتر شد. فشارهای دولتی در سال های اخیر نیز باعث شد که ارایه دهندگان و مصرف کنندگان به راه های جایگزین روی بیاورند و بیت تورنت ترافیک کمتری از اینترنت را به خود اختصاص دهد.
روش کار پروتکل بیت تورنت به این صورت است:
- ابتدا دارنده ی فایل با استفاده از یک کلاینت بیت تورنت تورنت جدیدی را ایجاد می کند. نتیجه این عمل یک فایل با پسوند torrent است که اطلاعات کاملی از محتوای تورنت، تعداد قطعه ها و اطلاعات Hash آن جهت تایید یکپارچگی محتوای تورنت را در خود دارد.
- علاوه بر اطلاعات بالا یک عنصر دیگر به فایل تورنت اضافه می شود. Tracker. سرور Tracker سروری است که می داند چه کسانی در حال دانلود هستند و چه قسمت هایی از فایل را دارند. زمانی تعداد زیادی ترکر عمومی وجود داشتند، isohunt و kickass از جمله این ترکر ها بودند. دولت آمریکا پس از پیگیری های فراوان گردانندگان این وب سایت ها را به اتهام توزیع غیر مجاز محصولات داری حق کپی بازداشت و وب سایت های آنها را توقیف کرد.
- یک تورنت می تواند بدون ترکر نیز عمل کند. در پروتکل بیت تورنت روش هایی دیده شده است که کلاینت ها با استفاده از برادکست و روش های متشابه همدیگر را پیدا می کنند و اطلاعات یکدیگر را با هم به اشتراک می گذارند.
- پس از اینکه تورنت ایجاد شد، شما شروع به آپلود کردن فایل خود می کنید. البته باید درخواست کننده ای برای تورنت شما وجود داشته باشد. به طور معمول باید فایل تورنت ایجاد شده را در وب سایت یک ترکر آپلود می کنید تا در معرض دید دیگران قرار بگیرد.
- پس از اینکه درخواست کننده ای فایل تورنت شما را دانلود کرد، به سمت کلاینت شما درخواستی می فرستد و ارسال فایل برای او شروع می شود.
- در صورتی که در همین زمان فرد دیگری فایل تورنت شما را دانلود کند، او از دو منبع فایل ها را دریافت می کند، حتی اگر کلاینت اول تمام فایل را دانلود نکرده باشد، هر آنچه را از فایل یا فایل های تورنت دارد می تواند در اختیار دیگران قرار دهد.
- پس از اینکه یک کلاینت یک فایل را به صورت کامل دانلود کرد و شروع به در اختیار گذاشتن آن فایل به دیگران کرد به آن Seeder می گویند. سایرین در این حالت Leecher نامیده می شوند.
- به دلیل همین ارتباط ما بین کامپیوترهای مختلف از سراسر دنیا معمولاً یک فایل در صورت داشتن Seeder های متناسب و Leecher ها و Peer هایی که داشته های خود را در اختیار دیگران قرار می دهند، پهنای باند به سرعت اشغال می شود. به همین دلیل بعضاً مراکزی که پهنای باند بالایی دارند مثل دانشگاه ها محدودیت هایی برای این پروتکل در نظر می گیرند.
با ما همراه باشید.
